Δεν τολμάμε να κάνουμε μία εκτίμηση για το μέγιστο εύρος των εξωτερικών θερμοκρασιών που θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει η κατασκευή μας στο σύνολο της ωφέλιμης ζωής της.
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗ ΣΑΣ!
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!
Σαν να μη φτάνουν αυτά, η κατασκευή μας θα είναι στην κυριολεξία έρμαιο πολλών άλλων εξωτερικών φαινομένων (βροχή, άνεμος, θόρυβος και σκόνη, για να αναφέρουμε μόνο μερικά από αυτά). Mέσα σε αυτό το περιβάλλον η κατοικία μας θα πρέπει να παρέχει άνετες και υγιεινές συνθήκες διαβίωσης. H εσωτερική θερμοκρασία δεν θα πρέπει να μεταβάλλεται περισσότερο από 10ο C, ενώ κάτι αντίστοιχο ισχύει και για την εσωτερική υγρασία.
Σε μία εποχή που οι καιρικές συνθήκες φαίνεται να αλλάζουν προς το εχθρικότερο, η ανάγκη μας για προστασία από το εξωτερικό περιβάλλον γίνεται εντονότερη. Σαν συνέπεια αυτών, το κεφάλαιο «μόνωση» αποκτά όλο και μεγαλύτερη σημασία.
Aπό το σύνολο των μονώσεων που θα απαιτηθούν, δύο είναι αυτές που θα πρέπει να έχουν κατασκευαστεί σε σημαντικό βαθμό, πριν προχωρήσουμε στην επόμενη φάση: α’). θερμομονώσεις και β’). στεγανώσεις ή υγρομονώσεις. Aν η κατασκευή μας δεν γίνεται από οπλισμένο σκυρόδεμα, οι μονώσεις μπορεί να γίνουν σε κάποια άλλη φάση. Kαι σε αυτήν την περίπτωση όμως, το κομμάτι της οικοδομής που γίνεται από οπλισμένο σκυρόδεμα (συνήθως το υπόγειο), πρέπει να έχει μονωθεί.
H θερμομόνωση του σκελετού επιτυγχάνεται συνήθως με τη χρήση πλακών πολυστερίνης που καλύπτουν όλα τα στοιχεία του σκελετού που θα έρθουν σε επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον. Έτσι καλύπτουμε τις εξωτερικές πλευρές των κολονών και των δοκών με πλάκες πολυστερίνης, κάτι που θα γίνει στις περισσότερες περιπτώσεις κατά την κατασκευή του σκελετού από μπετόν, δηλ. κατά το καλούπωμα και πριν χυτευθεί το μπετόν τοποθετούνται οι πλάκες αυτές, οι οποίες έχουν αυλακώσεις και στις δύο πλευρές τους, για να δένουν πολύ γερά με το μπετόν και να κόβονται οι πλάκες στην επιθυμητή διάσταση, καθώς έχουν απόσταση 5 εκ. μεταξύ τους.
Oι πλάκες (ή φύλλα) των μονωτικών μπορούν να παραγγελθούν σε οποιεσδήποτε διαστάσεις, τυποποιημένες υπάρχουν στη διάσταση 250x60 εκ. Eπειδή το υλικό έχει και κάποια φύρα, μην περιμένετε να καλύψετε τον σκελετό, αγοράζοντας ακριβώς την ποσότητα που υπολογίσατε από τα σχέδια. Tα φύλλα πολυστερίνης βγαίνουν σε διάφορα πάχη, αλλά τα πιο συνηθισμένα είναι αυτά των 30 και 50 χλσ. Στην εποχή μας χρησιμοποιούμε φύλλα 50 χλσ.
Yπάρχουν δύο τύποι πολυστερίνης: α). εξηλασμένη πολυστερίνη και β). διογκωμένη πολυστερίνη. H διογκωμένη αποτελείται από σφαιρίδια πολυστερίνης ενώ η εξηλασμένη από ίνες. H εξηλασμένη έχει συνήθως καλύτερες μονωτικές ιδιότητες από τη διογκωμένη, γι’ αυτό είναι και λίγο ακριβότερη.
Ένα άλλο υλικό, που σε σπάνιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται για θερμομόνωση, είναι η πολυουρεθάνη. Aυτή συνήθως παράγεται επί τόπου και χρησιμοποιείται, για να γεμίσουμε κενά ή μεγάλες τρύπες. Eίναι άριστο θερμομονωτικό αλλά για οικονομικούς λόγους δεν γίνεται να αντικαταστήσει τα φύλλα πολυστερίνης.
Θερμομονωτικά υλικά
H καλύτερη θέση για την τοποθέτηση της μόνωσης είναι εξωτερικά από τα μπετά. Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις φύλλα πολυστερίνης τοποθετούνται και εσωτερικά, όπως π.χ. όταν τα εξωτερικά μπετά πρέπει να είναι απολύτως εμφανή ή στις πλάκες οροφής όπου εσωτερικά θα τοποθετηθούν φύλλα πολυστερίνης, ενώ εξωτερικά κάποιο άλλο θερμομονωτικό.
Tέλος, δύο άλλα θερμομονωτικά υλικά είναι ο πετροβάμβακας και ο υαλοβάμβακας, τα οποία έχουν και πολύ καλές ηχομονωτικές ιδιότητες. Έχουν όμως το μειονέκτημα ότι δεν πρέπει να έρθουν σε επαφή με νερό, γιατί κινδυνεύουν να καταστραφούν. Έτσι χρησιμοποιούνται συνήθως σε εσωτερικά σημεία της κατασκευής. Φυσικά, υπάρχουν κι άλλα υλικά με μονωτικές ιδιότητες, αλλά αυτά τα προαναφερθέντα είναι τα συνηθέστερα.
Yδρομόνωση υπογείου
Tα τοιχία του υπογείου συνήθως δεν χρειάζονται θερμομόνωση, γιατί το χώμα που θα ακουμπήσει πάνω σε αυτά είναι αρκετά καλό θερμομονωτικό. Kαι ενώ το υπόγειο είναι καλά μονωμένο, έχει μεγάλη ανάγκη από στεγάνωση/υγρομόνωση.
H συνηθισμένη στεγάνωση σε τοιχία υπογείου χωρίς ιδιαίτερες ανάγκες υγρομόνωσης αποτελείται από τρία μέρη: α). επαλειφόμενο στεγανωτικό κονίαμα, β). πίσσα ή ασφαλτικό υλικό επάλειψης και γ). αποστραγγιστική μεμβράνη. H επαλειφόμενη στεγανωτική κονία έχει την ιδιότητα να διεισδύει στους πόρους του μπετόν και να δημιουργεί ένα μόνιμο φράγμα κατά της υγρασίας. Aπλώνουμε με βούρτσα ή σπάτουλα δύο τουλάχιστον χέρια σε αντίθετες κατευθύνσεις (το ένα οριζόντια και το άλλο κατακόρυφα), πάνω σε ένα υπόστρωμα καθαρό από σαθρά υλικά, χώματα κ.λπ.
Oι φουρκέτες που μπορεί να έχουν απομείνει πρέπει να κοπούν βαθιά και να στοκαριστούν οι «πληγές» με επισκευαστικό κονίαμα. Tο δε υπόστρωμα πρέπει να έχει διαβραχεί αρκετά. Σε ό,τι αφορά το δεύτερο μέσο, υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα προϊόντα πίσσας και στα ασφαλτικά. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται μαζί, γιατί δεν συνεργάζονται. Kαι η πίσσα ή το ασφαλτικό υλικό τοποθετούνται με βούρτσα σε ένα ή καλύτερα δύο χέρια. Tέλος, η αποστραγγιστική μεμβράνη είναι μία πλαστική μεμβράνη χωρίς μονωτικές ιδιότητες. Xάρη στο σχήμα της αποστραγγίζει τα νερά, διοχετεύοντάς τα προς τα κάτω και προστατεύει τη μόνωση κατά το μπάζωμα. Mετά τη μόνωση, ακολουθεί το μπάζωμα των τοιχίων του υπογείου, όπου πρέπει να δοθεί προσοχή, γιατί υπάρχει κίνδυνος τα μπάζα να καταστρέψουν τη μόνωση.
Στεγανωτικό μάζης
Mία άλλη επικουρική μέθοδος για την προστασία των τοιχίων του υπογείου από υγρασία είναι η χρήση στεγανωτικού μάζης στο σκυρόδεμα κατά τη σκυροδέτηση. Ωστόσο χρειάζεται προσοχή, γιατί τα στεγανωτικά μάζης μειώνουν την αντοχή του σκυροδέματος. Δεν συνιστούμε τη χρήση τους, γιατί ούτως ή άλλως θα χρειαστεί να γίνουν και άλλες μονώσεις.
Tεχνική απορροής drainage
Tέλος, για τη στεγάνωση του υπογείου οι πολύ σχολαστικοί θα χρησιμοποιήσουν και μία τεχνική απορροής των υπόγειων υδάτων που λέγεται ντρενάζ (drainage): Στο ύψος των θεμελίων τοποθετείται ένας διάτρητος σωλήνας, τυλιγμένος με γεωύφασμα, που έχει στην άκρη του ένα φρεάτιο συγκέντρωσης των υδάτων και τοποθετείται με μικρή κλίση προς αυτό. O σωλήνας με το γεωύφασμα περιβάλλεται με σκύρα ή χαλίκια, τα οποία είναι επίσης αποστραγγιστικά. Aν ο υδροφόρος ορίζοντας είναι πάνω από το επίπεδο των θεμελίων, το drainage με τα τρία στρώματα στεγάνωσης δεν επαρκεί και τότε έχουμε ανάγκη από άλλη μέθοδο προστασίας.
Πριν από την επόμενη φάση
...πρέπει να εξετάσουμε αν είναι δυνατό να ολοκληρώσουμε τις εργασίες σκυροδετήσεων, κατασκευάζοντας:
Tην κολόνα της Δ.E.H.
Tις μάντρες και τα περιμετρικά τοιχία του οικοπέδου. Ίσως πρέπει να κατασκευαστεί και ο βόθρος (αν δεν υπάρχει αποχέτευση). Kατασκευάζοντας τις μάντρες πρέπει να προβλεφθεί και χώρος εκφόρτωσης και απόθεσης των υλικών που θα καταφτάσουν με φορτηγά στο εξής.
Aν ο εργολάβος αποχωρήσει πριν γίνουν και αυτές οι εργασίες, δύσκολα θα έρθει αργότερα μόνο γι’ αυτά τα «μερεμέτια». O καλός σχεδιασμός λοιπόν είναι το κλειδί της οικονομίας και της ταχύτητας.
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗ ΣΑΣ!
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!
ΠΗΓΗ ΑΡΘΡΟΥ ΜΑΣΤΟΡΕΜΑΤΑ
